Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Εναλλακτική πρόταση για τους καπνοπαραγωγούς η στέβια



Η καλλιέργεια του φυτού Stevia (στέβια) μπορεί να αποτελέσει την καλύτερη εναλλακτική πρόταση για τους Έλληνες καπνοπαραγωγούς, καθώς η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (Κ.Α.Π), σε συνδυασμό με την ολική αποδέσμευση του καπνού, έφερε σε απόγνωση χιλιάδες καπνοπαραγωγούς σε όλη την Ελλάδα και πιο πολύ στους νομούς Καρδίτσας, Φθιώτιδας και Αιτωλοακαρνανίας. Ιδιαίτερα δε για τους καπνοπαραγωγούς του νομού Καρδίτσας, όπου τα εδάφη είναι φτωχά και η μόνη αποδοτική καλλιέργεια ήταν τα μεγαλόφυλλα καπνά Virginia και Burley.
Τα παραπάνω ανέφερε ο γεωπόνος-επιμελητής του Καπνικού Σταθμού Έρευνας Καρδίτσας, Κωνσταντίνος Ζαχοκώστας, κατά το 2ο αναπτυξιακό συνέδριο Καρδίτσας. Μάλιστα, σύμφωνα με τον ίδιο, πειραματισμοί τεσσάρων χρόνων που έγιναν αποδεικνύουν αρκετά ικανοποιητικά ότι, η καλλιέργεια του φυτού Stevia rebaudiana μπορεί να αντικαταστήσει την καλλιέργεια του καπνού, αφού οι εδαφοκλιματικές συνθήκες της περιοχής είναι ιδανικές.
Μάλιστα, ο τρόπος αποξήρανσης που εφευρέθηκε και εφαρμόστηκε από τον Καπνικό Σταθμό Έρευνας Καρδίτσας (Ζαχοκώστας-Χαραλάμπους) αποδεικνύει ότι το παραγόμενο ξηρό προϊόν είναι ασύγκριτα καλύτερο από τις άλλες τρεις μεθόδους που εφαρμόζονται στις άλλες χώρες. Έτσι, λοιπόν, εκτός από τα σπορεία (παραδοσιακά και float),τα μηχανήματα και οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις αποξήρανσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για την καλλιέργεια της Stevia rebaudiana.
Μεταξύ των δύο φυτών, καπνού και Stevia, υπάρχει πλήρης ταύτιση όχι μόνο στην καλλιέργεια αλλά και στην οικονομικότητα. Κρίνεται επομένως σημαντικό, οι τοπικοί φορείς να ασκήσουν τις κατάλληλες πιέσεις έτσι ώστε η ελληνική πολιτεία να παραχωρήσει έγκριση καλλιέργειας για το καλό των Ελλήνων παραγωγών και γενικότερα της ελληνικής γεωργίας, επισημαίνει ο κ. Ζαχοκώστας.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το ταμείο καπνού της Ευρωπαϊκής Ένωσης χρηματοδότησε πρόγραμμα μετατροπής καλλιέργειας καπνού με Stevia. Φορείς υλοποίησης του προγράμματος ήταν το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και το ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε με τους καπνικούς σταθμούς έρευνας Καρδίτσας και Αγρινίου. Συντονιστής του προγράμματος ήταν ο Udo Kienle, καθηγητής Μηχανολογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Στουτγκάρδης. Το πρόγραμμα ήταν διετούς διάρκειας (2006-2007), οι πειραματισμοί που έγιναν ήταν αποστάσεων φυτείας, λίπανσης και ζιζανιοκτονίας. Το τελευταίο πείραμα έγινε από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας στο Βελεστίνο. Κατά τη διάρκεια των πειραματισμών ελήφθη πληθώρα στοιχείων όπως βάρος ρίζας, βλαστού, φύλλων, χλωρών και ξηρών καθώς και ύψους σε διαφορετικές περιόδους. Η μέθοδος αποξήρανσης ήταν η κινέζικη, δηλαδή αποφύλλωση και στέγνωμα στον ίσκιο.
Το 2008 και το 2009 εκτελέστηκαν στην Αγία Παρασκευή του Δήμου Σοφάδων δύο πειραματισμοί: αποστάσεων φυτείας και εξέλιξη της στεβιοσίδης στα διάφορα στάδια ανάπτυξης. Η ποικιλία η οποία χρησιμοποιήθηκε ήταν προέλευσης Παραγουάης και ονομάζεται Criolo. Επίσης, το 2009 εκτελέστηκε στο ίδιο μέρος και πείραμα συγκριτικής καλλιέργειας ποικιλιών Stevia. Επίσης το 2007 και 2009 εκτελέστηκαν και δοκιμαστικές καλλιέργειες (επιδεικτικοί αγροί) στην Αγία Παρασκεύη το 2007 και στο Καρποχώρι το 2009.
Το 2006 και το 2007, τα δείγματα εστάλησαν για ανάλυση από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας στη Γερμάνια, ενώ το 2008 τριάντα πέντε δείγματα και το 2009 πενήντα επτά εστάλησαν για ανάλυση από τον υποφαινόμενο στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Γεωργικών Προϊόντων του ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε. Αξίζει να σημειωθεί ότι τέτοιες αναλύσεις έγιναν για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Χρήση και σημασία της Stevia
Είναι φυτό πολυετές, ποώδες, πολύκλαδο. Τα φύλλα του περιέχουν γλυκαντικές ουσίες που είναι εξήντα έως ογδόντα φορές γλυκύτερες της ζάχαρης, ενώ το τελικό προϊόν που εξάγεται με φυσικό τρόπο, με τη μέθοδο της εκχύλισης (άσπρη σκόνη) είναι τριακόσιες φορές γλυκύτερο.
Θεωρείται από πολλούς ως το γλυκαντικό της επόμενης χιλιετίας, όχι τόσο για την γλυκαντική του αξία, αλλά για τις μηδενικές του θερμιδικές αξίες και τις ευεργετικές επιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό. Μακροχρόνια μειώνει την υψηλή αρτηριακή πίεση και το σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, αφού ενεργοποιεί την έκκριση ινσουλίνης. Εμποδίζει τη δημιουργία τερηδόνας και χρησιμοποιείται στα καλλυντικά διότι μαλακώνει τα ανθρώπινα κύτταρα. Αυτή η ιδιότητά του έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των καρδιακών και εγκεφαλικών επεισοδίων. Ενεργεί παράλληλα κατά των ιών, μυκήτων και βακτηρίων.
Στην Ιαπωνία όπου η επίσημη χρήση της Stevia ως γλυκαντικής ουσίας άρχισε το 1971 και μέχρι σήμερα έχει αντικαταστήσει τη ζάχαρη σε ποσοστό που ξεπερνά το 50%, η παχυσαρκία σε άτομα πάνω από είκοσι χρονών ανέρχεται στο 24%, ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής το αντίστοιχο ποσοστό ξεπερνά το 60%.
Χρησιμοποιείται από πολλές χώρες είτε ως συμπλήρωμα διατροφής είτε ως τρόφιμο. Οι χώρες αυτές είναι η Ιαπωνία, η Κίνα, οι Η.Π.Α, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Ρωσία , το Ισραήλ, η Ελβετία, η Γαλλία και οι περισσότερες χώρες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής.
Η καλλιέργεια της Stevia είναι όμοια με την καλλιέργεια του καπνού και δε διαφέρει σε τίποτε , αφού σπέρνεται στο σπορείο και μεταφυτεύεται στο χωράφι.                                                                        ΠΗΓΗ:www.trikalablogs.gr

Πληρώνει η στέβια

Σήμερα αναμένεται να καταβληθούν στους λογαριασμούς των δικαιούχων τα χρήματα για την πειραματική καλλιέργεια του φυτού στέβια στο νομό μας.

 Πληρώνει η στέβια
Η νομαρχία είχε καταβάλει από τις 10 Φεβρουαρίου σε τραπεζικό λογαριασμό το ποσό των 11.100 ευρώ με δικαιούχο το Κέντρο Έρευνας Τεχνολογίας και Ανάπτυξης Θεσσαλίας το οποίο και άναψε χθες το «πράσινο φως» για τις πληρωμές
Να θυμίσουμε ότι η πειραματική καλλιέργεια της γλυκαντικής ουσίας, που προορίζεται για αντικατάσταση του καπνού, άφησε θετικά αποτελέσματα στο νομό μας.
Οι περιοχές όπου εφαρμόστηκε το πρόγραμμα ήταν η Βασιλική, το Γριζάνο, ο Παλαιόπυργος, ο Πλάτανος και το Ρίζωμα.ΠΗΓΗ:www.e-enimerosi.gr
 

Στέβια "το φυτό της χιλιετίας": Αισιόδοξα τα αποτελέσματα των καλλιεργειών στην Ελλάδα








Χαρακτηρίζεται από πολλούς ως "το φυτό της νέας χιλιετίας" και η ζάχαρή του ως "η ζάχαρη του μέλλοντος". Πρόκειται για το φυτό στέβια, που είναι ένα εντελώς νέο είδος φυτού για την Ελλάδα, άγνωστο στη χώρα μας μέχρι το 2005, όταν το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας άρχισε συστηματική επιστημονική έρευνα, την οποία και συνεχίζει σε συνεργασία με διάφορους φορείς, με σκοπό το φυτό αυτό να αποτελέσει μια εναλλακτική καλλιέργεια για τους Έλληνες γεωργούς.
Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, όπως αναφέρει ο καθηγητής Πέτρος Λόλας, είναι το πρώτο και μόνο Ίδρυμα έως τώρα που ασχολείται με συστηματική επιστημονική έρευνα της στέβιας στην Ελλάδα (η έρευνα άρχισε την περίοδο 2005-2007 και συνεχίζεται έως σήμερα, σε διάφορες περιοχές της χώρας).

Η στέβια (Stevia plant), σύμφωνα με όσα επισημαίνει ο κ. Λόλας, παρουσιάζει μεγάλο γεωργικό, βιομηχανικό και εμπορικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα (και την Ε.Ε.) για την ανάπτυξη της αγροτικής και της εθνικής οικονομίας.

Γεωργικά, η στέβια μπορεί, σε βάθος χρόνου (επόμενα 4-6 χρόνια) και με ορισμένες προϋποθέσεις, να αποτελέσει μια νέα εναλλακτική δυναμική καλλιέργεια για τους πρώην καπνοπαραγωγούς.

H καλλιέργεια της στέβιας θα συμβάλλει στη διαφοροποίηση της ελληνικής γεωργίας καθώς και στην αξιοποίηση πολλών γεωργικών εκτάσεων που εγκαταλείφθηκαν ή είναι σε αγρανάπαυση. Με τις σημερινές τιμές που ισχύουν αλλού για τα φύλλα ή τη "ζάχαρη", εξηγεί ο καθηγητής, η στέβια εξασφαλίζει ικανοποιητικό εισόδημα και απασχόληση, χωρίς καμιά επιδότηση.
Μάλιστα, επειδή δεν έχει ούτε πολλούς, ούτε σοβαρούς εχθρούς ή ασθένειες, ενδείκνυται για βιολογική ή ολοκληρωμένη παραγωγή και έτσι θεωρείται "πράσινη καλλιέργεια".

Εκτιμάται πως, σε παγκόσμιο επίπεδο, για την κάλυψη των πρώτων αναγκών σε στεβιοσίδη από τις πολυεθνικές που πήραν έγκριση χρήσης της "ζάχαρης της στέβιας" θα χρειασθούν πάνω από 8 εκατομμύρια στρέμματα.

Βιομηχανικά και εμπορικά, η στέβια, με τις μονάδες (εργοστάσια) εξαγωγής της ζάχαρης και τις νέες εμπορικές και εξαγωγικές υποδομές για τηνδιακίνηση της στεβιοζάχαρης, θα δημιουργήσει πολλές νέες θέσεις εργασίας και θα στηρίξει πολλαπλασιαστικά παράπλευρες οικονομικές δραστηριότητες, όπως ο καπνός.

Από τη γνώση που διαθέτει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, με τους συνεργάτες του, ύστερα από συστηματική έρευνα επί τέσσερα έτη, σε όλη τη χώρα, φαίνεται πως ιδανικός τόπος σε απόδοση και σε "ζάχαρη" για τη στέβια δεν είναι μόνο μία περιοχή, αλλά περισσότερες στην Ελλάδα.

Προτείνεται, λοιπόν, η καλλιέργεια να είναι ευθύνη ενός κεντρικού φορέα, της Κεντρικής Συνεταιριστικής Ένωσης Παραγωγών Στέβιας και άλλων Καινοτόμων Καλλιεργειών που έχει ιδρυθεί, να μην είναι ελεύθερη και ανεξέλεγκτη, αλλά συμβολαιακή.

Σε αντίθετη περίπτωση, διαπιστώνει ο υπεύθυνος καθηγητής, η στέβια είναι "καταδικασμένη" να αποτύχει αφού θα έχει την τύχη των περισσότερων συμβατικών καλλιεργειών (σιτάρι, καλαμπόκι, βαμβάκι, κ.ά.

Χαρακτηριστικά

Ενδιαφέροντα είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του φυτού, σύμφωνα με το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Η στέβια εντοπίστηκε από τον φυσιοδίφη Bertoni το 1887 στα υψίπεδα της Παραγουάης, στα σύνορα με την Βραζιλία. Εκεί, για πάρα πολλά χρόνια πριν από το πρώτο ταξίδι του Κολόμβου στο "νέο κόσμο" χρησιμοποιούνταν από τις τοπικές φυλές των Ινδιάνων, οι οποίοι γνώριζαν τις μοναδικές ιδιότητές της στέβιας ως ισχυρό γλυκαντικό, θεραπευτικό και "μαγικό" βότανο.

Η στέβια (Stevia rebaudiana Bertoni) είναι ένα πολυετές, πολύκλαδο και ποώδες φυτό, που ζει ή καλλιεργείται αλλού ως ετήσιο και αλλού για 3-7 χρόνια, όπως και στην Ελλάδα.

Η παραγωγή της στέβιας μοιάζει πολύ με εκείνη του καπνού, τόσο ως προς τις εδαφοκλιματικές συνθήκες, περίοδο καλλιέργειας, πρώτα στα σπορεία και μετά στο χωράφι (Απρίλιος-Μάιο), όσο και ως προς τις καλλιεργητικές πρακτικές
Χρήση
Σήμερα, η κύρια χρήση της στέβιας είναι η εξαγωγή από τα φύλλα της -χλωρά ή ξηρά- των φυσικών γλυκαντικών ουσιών στεβιοσίδη, ρεμπαουδιοσίδη, κ.ά.. Η στεβιοσίδη μόνη της ή μαζί με τις άλλες γλυκαντικές ουσίες (αναφερόμενη ως στεβιοσίδη) είναι μία λευκή, μικροκρυσταλλική ουσία, όπως και η κοινή ζάχαρη, αλλά με μηδενική θερμιδική αξία και 200-300 φορές πιο γλυκιά, ανάλογα με την συγκέντρωση κάθε μιας από τις γλυκαντικές ουσίες.

Γι' αυτό και η στεβιοσίδη αναφέρεται και ως "ζάχαρη της στέβιας". Η στεβιοσίδη, ρεμπαουδιοσίδη, κάθε μία ή σε συνδυασμό (στεβιοσίδη), μπορεί να αντικαταστήσει την κοινή ζάχαρη σε οποιαδήποτε χρήση της, έχοντας όμως πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τη γνωστή μας ζάχαρη και τις συνθετικές γλυκαντικές ουσίες. Τα φύλλα χρησιμοποιούνται ως χλωρά/ξηρά, τριμμένα ή αλεσμένα, ενώ γίνεται χρήση ακόμη και του εκχυλίσματός τους. Τα στελέχη και τα υπολείμματα των φύλλων, μετά την εξαγωγή της ''ζάχαρης'', αποτελούν ζωοτροφή.
'Αλλες πολύ χρήσιμες φυσικές χημικές ουσίες της στέβιας είναι οι φυτοστερόλες(Ιατρική), η γιββερελλίνη (φυτοορμόνη) η χλωροφύλλη (φυσική χρωστική), κ.ά.
Οι μεγαλύτεροι χρήστες της στεβιοσίδης είναι η βιομηχανία τροφίμων-ποτών-ζαχαροπλαστική (υποκαθιστά τη ζάχαρη και την πράσινη χρωστική) και η Ιατρική (για τους διαβητικούς τύπου 2).

Στις διάφορες μορφές της -φύλλα, εκχυλίσματα, γλυκαντική ουσία- αποδίδονται πολλές βιοχημικές ιδιότητες. Η στέβια είχε πολύ σημαντικό διατροφικό, ιατρικό, θεραπευτικό και εθνοβοτανικό ρόλο στις παραδόσεις, δοξασίες και ιεροτελεστίες των λαών στους τόπους καταγωγής της στέβιας

Στη στέβια, οι ιθαγενείς Guarani, Mestizos, και άλλες τοπικές φυλές απέδιδαν διάφορες ιδιότητες. Στην Κίνα, τσάι από φύλλα στέβιας συνίσταται ως ορεκτικό, ως χωνευτικό, για απώλεια βάρους, για διατήρηση της νεότητας, ως διαιτητικό ή και για μείωση της επιθυμίας για κάπνισμα και ποτό.

Η στέβια, στις διάφορες μορφές της, χρησιμοποιείται σε περισσότερες από 20 χώρες ως υποκατάστατο της ζάχαρης, ως συμπλήρωμα διατροφής και δίαιτας. Στην Ιαπωνία και άλλες ασιατικές χώρες, γίνεται χρήση αυτής από τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Στις ΗΠΑ, η ρεμπαουδιοσίδη και στην Αυστραλία - Ν. Ζηλανδία η στεβιοσίδη από το τέλος του 2008 και ως υποκατάσταο της ζάχαρης Ήδη, στη Γαλλία, εταιρίες τροφίμων πήραν έγκριση χρήσης της ρεμπαουδιοσίδης σε τρόφιμα για δύο έτη. Στην Ιαπωνία και την Κορέα, η στεβιοσίδη καλύπτει περί το 40-50% της αγοράς γλυκαντικών ουσιών.

Η στέβια, στις διάφορες μορφές της, χρησιμοποιείται στη Ν. Αμερική για περισσότερα από 500 χρόνια, στην Ευρώπη από το 1999, ενώ στον Καναδά και τις ΗΠΑ, από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 μέχρι το 1991, επιτρέπονταν μόνο ως διαιτητικό συμπλήρωμα. Το 1991, στις ΗΠΑ απαγορεύθηκε κάθε χρήση μέχρι το 1995 οπότε επέτρεψε και πάλι την χρήση. 'Αλλες χώρες όπου χρησιμοποιείται η στέβια είναι η Ελβετία, μερικές της Ανατολικής Ευρώπης και της Αφρικής.

Με την έγκριση χρήσης της στεβιοσίδης ως τρόφιμο-υποκατάστατο της ζάχαρης, στην Αυστραλία και τη Ν. Ζηλανδία, από τον Οκτώβριο του 2008 και στις ΗΠΑ (από διάφορες πολυεθνικές το 2009), η χρήση και ο αριθμός των χωρών όπου επιτρέπεται αυτή, αναμένεται να αυξάνει κάθε χρόνο. Η Κίνα είναι η μεγαλύτερη χώρα -παραγωγός και η Ιαπωνία η μεγαλύτερη χώρα- καταναλωτής.

Σήμερα, εκτιμάται πως χρήση στέβιας, κάθε μέρα, σε διάφορες χώρες, κάνουν πάνω από 150 εκατομμύρια άνθρωποι, χωρίς να παρουσιάζουν κάποιο πρόβλημα.

Στην ΕΕ και τον FAO έχει ορισθεί, από το 2008, Ημερήσια Αποδεκτή Λήψη 10 mg στεβιοσίδη/kg ζώντος βάρους. Στην ΕΕ επιτρέπεται από το 2005 η χρήση της στέβιας και εκχυλισμάτων της στα σιτηρέσια (ως αρωματικό συστατικό) έως ποσοστό 2% και στα καλλυντικά. Η διαδικασία έγκρισης χρήσης της στεβιοσίδης ως νεοφανές τρόφιμο και υποκατάστατο της ζάχαρης στην ΕΕ είναι σε εξέλιξη και αναμένεται το 2010/2011.                                         






ΠΗΓΗ:www.express.gr

Άρχισαν οι πειραματικές καλλιέργειες σε διάφορους νομούς της χώρας μας...

Άρχισαν οι πειραματικές καλλιέργειες σε διάφορους νομούς της χώρας μας και τα πρώτα αποτελέσματα είναι πολύ αισιόδοξα.

Ένα φυτό που 1500 χρόνια χρησιμοποιείται από τους ιθαγενείς Guarani της Παραγουάης έρχεται να δώσει λύση στα προβλήματα των ελλήνων αγροτών. Χρόνια τώρα οι έλληνες αγρότες ασχολούνται με το βαμβάκι, τον καπνό, τα σιτηρά,τα ζαχαρότευτλα κ.α. και χρόνια ταλαιπωρούνται από το "ύξεις-αφίξεις" των εκάστοτε αρμόδιων υπουργών και επιτρόπων της ΕΕ. Είναι φανερό ότι το μέλλον αυτών των καλλιεργειών είναι σκοτεινό και είναι καιρός πλέον οι ίδιοι οι αγρότες μας να πάρουν την ζωή τους στα χέρια τους,ιδιαίτερα οι νέοι.

Να αφήσουν τα τσίπουρα στα καφενεία και το δεν βαριέσαι,μια νοοτροπία που τους κρατάει εγκλωβισμένους στα προβληματά τους. Καιρός για εξωστρέφεια! Ας κοιτάξουν τους Ευρωπαίους αγρότες γείτονες και να στραφούν προς νέες καλλιέργειες χωρίς να περιμένουν την διακοπή των επιδοτήσεων του βαμβακιού το 2013.

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στην πατρίδα μας νέων κυρίως αγροτών που ξεκίνησαν να ασχολούνται με νεες εναλλακτικές καλλιέργειες,όπως η τρούφα,τα σπαράγγια,τα ρόδια και τελευταία η stevia.

Η stevia είναι ένα μονοετές φυτό που ευδοκιμεί στην πατρίδα μας δεν έχει μεγάλες ανάγκες σε νερό(..το πρόβλημα του κοντινού μέλλοντος) και οι καλλιεργητικές του ανάγκες μοιάζουν με εκείνες του καπνού. Άρα μεγάλο μέρος των ελλήνων αγροτών μπορούν να σχοληθούν με αυτό διότι έχουν ήδη εμπειρία από τον καπνό.

Φύτευση στο χωράφι σε υψωμένα κρεβάτια(για στράγγισμα του νερού),ελαφρά αζωτούχα λίπανση, κάλυψη των ριζών με κομπόστ ή τύρφη έτσι ώστε να διατηρείται η υγρασία την θερμή περίοδο στο ριζικό σύστημα,συλλογή των φύλλων στα μέσα ή τέλος Σεπτεμβρίου,ξήρανση των φύλλων στον ήλιο ή σε ξηραντήρια,συσκευασία αυτών και προώθηση στην ελεύθερη αγορά για παρασκευή διαφόρων γλυκαντικών πρώτων υλών που βρίσκουν εφαρμογή στη μαγειρική,ζαχαροπλαστική,διαιτητική,φαρμακευτική βιομηχανία, κ.α.

Το ιδανικό θα ήταν η οργάνωση των ίδιων παραγωγών σε συνεταιριστικές ομάδες προς συγκέντρωση κεφαλαίων για δημιουργία κάθετων μονάδων επεξεργασίας των φύλλων προς παραγωγή των σχετικών εκχυλισμάτων της stevia.Δύσκολο εγχείρημα,διότι προυποθέτει επιμόρφωση,εκπαίδευση και σχετικούς επιστήμονες, όμως θα μπορούσαν να γίνουν τα πρώτα βήματα σε συνεργασία με τα τοπικά εκπαιδευτικά ιδρύματα,πανεπιστήμια και ΤΕΙ και αναζήτηση των σχετικών επιστημόνων από την ελεύθερη αγορά εργασίας.

Ας κοιτάξουμε μπροστά,όχι στην στενοκεφαλιά, τον ωχαδερφισμό και το δεν βαριέσαι εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα...οι κρατικοί παρεμβατισμοί απέτυχαν..η ελεύθερη αγορά είναι το μέλλον.

Μην περιμένουν οι έλληνες αγρότες να έρθουν οι μεσίτες στην πόρτα τους για να διαπραγματευθούν τους κόπους της παραγωγής τους.Να βγούν εκείνοι στην αγορά με καλά μελετημένα σχέδια και κινήσεις.Να πάρουν υπόψιν τους τον ανταγωνισμό γιατί και σ'αυτό το κομμάτι της stevia μεγάλες χώρες έχουν ήδη αρχίσει την καλλιέργεια μεγάλων εκτάσεων,όπως η Κίνα(μεγάλο κομμάτι της παραγωγής εξάγεται στην Ιαπωνία),η Βραζιλία, η Παραγουάη,η Ινδία,η Ινδονησία,η Κορέα,κ.α.

Στην Αμερική είχε φρενάρει για χρόνια η κυκλοφορία της stevia διότι ο αγαπητός κ. Ράμσφιλντ είναι μέτοχος της εταιρείας Searle η οποία παράγει και ουσιαστικά μονοπωλεί την τεχνητή γλυκαντική ουσία ασπαρτάμη,η κυκλοφορία της οποίας είχε πολλές φορές απαγορευθεί λόγω των βλαπτικών ιδιοτήτων(μέχρι καρκινογένεσης)...αλλά πάντα η Searle κατάφερνε να παίρνει άδεια κυκλοφορίας.Όλα τυχαία σ΄αυτό τον κόσμο!!

Όμως τελευταία, ο Οργανισμός Φαρμάκων και Τροφίμων των ΗΠΑ έδωσε την άδεια για την κυκλοφορία της stevia ως υποκατάστατο ζάχαρης,στην Ιαπωνία χρησιμοποιείται από το 1970,η Ευρώπη τι περιμένει?           ΠΗΓΗ:steviahellas.blogspot.com

Eναλλακτική καλλιέργεια stevia

Stevia rebaudiana: Εναλλακτική καλλιέργεια που υποκαθιστά τη ζάχαρη.                                                                                                                                                     Το Stevia rebaudiana, ένα πολυετές φυτό, πολύκλαδο και ποώδες είδος με τροπική καταγωγή που ανακαλύφθηκε το 1887 στα υψίπεδα της Παραγουάης και για χρόνια χρησιμοποιούνταν και καλλιεργούνταν, από τις τοπικές φυλές των Ινδιάνων, ως ισχυρό γλυκαντικό και θεραπευτικό φυτό, απότελεί μία καινοτόμο και εναλλακτική καλλιέργεια - τρόφιμο που υποκαθιστά πλήρως τη ζάχαρη, αλλά και αποφέρει μεγάλα κέρδη στους καλλιεργητές του. Αυτό έδειξαν τα αποτελέσματα της διετούς έρευνας του τμήματος Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Έρευνες έδειξαν ότι η Stevia rebaudiana αποτελεί πηγή χρήσιμων φυσικών χημικών ουσιών, όπως στεβιοσίδη, ισοστεβιόλη, φυτοστερόλες, γιββερελλίνη (φυτοορμόνη), χλωροφύλλη (φυσική χρωστική), κ.ά. Σπουδαιότερη από αυτές και για την οποία κυρίως καλλιεργείται σήμερα η Stevia είναι η στεβιοσίδη ως φυσική γλυκαντική ουσία, 150 έως και 300 φορές ποιο γλυκιά από τη ζάχαρη, το ίδιο γλυκιά με τις συνθετικές γλυκαντικές ουσίες αλλά με σχεδόν μηδενική θερμιδική περιεκτικότητα. Οι μεγαλύτεροι χρήστες της στεβιοσίδης είναι η βιομηχανία τροφίμων-ποτών -ζαχαροπλαστικής (υποκαθιστά τη ζάχαρη και την πράσινη χρωστική) και η Ιατρική. Η Stevia rebaudiana έχει επιπλέον ιδιότητες όπως, αντιυπερτασικές, αντιβακτηριακές, αντιοξειδωτικές, ενώ είναι προληπικό τερηδόνας, ρυθμιστής σακχάρου στο αίμα, καρδιοτωνοτικό, επουλωτικό, περιποιητικό δέρματος.
Το 2006 και το 2007 το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας έκανε έρευνες προσαρμοστικότητας, παραγωγικότητας, οικονομικότητας του φυτού στην Ελλάδα, σε 10 αγροτικές περιοχές (Σέρρες, Ξάνθη, Γρεβενά, Κατερίνη, Τούμπα Κιλκίς, Λαμία, Δράμα, Ζαγκιβέρι, Τιθορέα, Αγρίνιο).Τα αποτελέσματα ήταν πολύ ενθαρρυντικά, καθώς φαίνεται ότι η προσαρμόζεται και αποδίδει ικανοποιητικά με χαμηλές λιπάνσεις και περιορισμένη άρδευση, ενώ δεν έδειξε να προσβάλλεται από εχθρούς (έντομα) ή αρρώστιες.
Με δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υπεύθυνος του ερευνητικού προγράμματος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Πέτρος Λόλας τόνισε ότι η Stevia rebaudiana θα είναι μία καινοτόμος και εναλλακτική καλλιέργεια-τρόφιμο στα πλαίσια της Νέας Γεωργίας γιατί μπορεί να αντικαταστήσει συμβατικές και προβληματικές καλλιέργειες και χρήσεις ορισμένων ουσιών (π.χ. ζάχαρης, συνθετικών γλυκαντικών ουσιών) στην Ελλάδα και την Ε.Ε. παρέχοντας πολύ υψηλό εισόδημα, καλύτερο ακόμα και από εκείνο του καπνού καθώς και απασχόληση σε μία αγροτική οικογένεια.
Επίσης επισήμανε ότι η Stevia rebaudiana με τις μειωμένες απαιτήσεις σε εισροές (νερό, λιπάσματα, κανένα φυτοφάρμακο) προσιδιάζει περισσότερο στη Βιολογική Γεωργία και τη Γεωργία μειωμένων εισροών.
Σε όλες τις χώρες όπου καλλιεργείται σήμερα χρησιμοποιείται ως ετήσιο φυτό, ύψους 60-120 cm, ανάλογα με το στάδιο κοπής. Η καλλιέργεια της Stevia μοιάζει πάρα πολύ με την καπνοκαλλιέργεια τόσο ως προς τις εδαφοκλιματικές συνθήκες και περίοδο καλλιέργειας (από Μάιο έως Σεπτέμβριο), όσο και την παραγωγή των φυτών στα σπορεία, τη λίπανση, τις αποστάσεις φυτείας, απαιτήσεις σε άρδευση (λιγότερες ανάγκες), συλλογή (με κοπή μία ή δύο φορές λίγο πριν την άνθηση), κ.ά.
Σύμφωνα με τον κ. Λόλα υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τη Stevia rebaudiana από μέρους των αγροτών, ύστερα από τις επιτόπιες ενημερωτικές επισκέψεις που τους έγιναν, γιατί είναι μία καλλιέργεια που γίνεται χωρίς υψηλές απαιτήσεις σε εισροές, λιγότερο ‘’κουραστική’’, πολύ πιο προσοδοφόρα από ό,τι πολλές ‘’παλιές’’ καλλιέργειες (σιτάρι, βαμβάκι, ζαχαρότευτλα, καλαμπόκι, ηλίανθος, καπνός, κ.ά.) και μάλιστα οικονομικά αυτοδύναμη καλλιέργεια χωρίς να χρειάζεται επιδότηση από την Ε.Ε. Για να στηριχθεί και τεκμηριωθεί καλύτερα το συμπέρασμα των πειραμάτων που έγιναν, επιστημονικά, αλλά και λόγω των ακραίων καιρικών συνθηκών (καύσωνες) του περασμένου έτους καθώς και του περιορισμένου αριθμού των περιοχών στις οποίες πραγματοποιήθηκαν, επιβάλλεται να επαναληφθούν σε περισσότερες και σε μεγαλύτερη έκταση περιοχές καλύπτοντας αντιπροσωπευτικά τις κύριες αγροτικές περιοχές στην Ελλάδα.
Αξίζει να αναφερθεί εδώ ότι πολυεθνικές έχουν κατοχυρώσει περισσότερες από 20 χρήσεις της Stevia rebaudiana και έχουν ζητήσει έγκριση χρήσης στις Η.Π.Α. και αλλού. Στην Ιαπωνία περίπου το 50% του εμπορίου γλυκαντικών ουσιών κατέχει η στεβιοσίδη η οποία χρησιμοποιείται αντί της ζάχαρης. Ο μεγαλύτερος καταναλωτής της Stevia rebaudiana είναι η Κίνα.                                                            ΠΗΓΗ:steviahellas.blogspot.com

Tα προιόντα-χρυσάφι της ελληνικής γής δείχνουν το δρόμο...

Πριν από ένα χρόνο, στο πλαίσιο του διετούς ερευνητικού προγράμματος με τίτλο «Διερεύνηση ανάπτυξης ευκαιριών στροφής των καπνοπαραγωγών προς άλλες απασχολήσεις», το Ινστιτούτο Γεωργοοικονομικών και Κοινωνιολογικών Ερευνών κάλεσε τους εκπροσώπους των νομών Αιτωλοακαρνανίας, Αργολίδας, Βοιωτίας, Κορινθίας και Φθιώτιδας και τους ενημέρωσε για νέους δυναμικούς κλάδους που θα πρέπει να ακολουθήσουν για να κόψουν...τον καπνό.
Αγκινάρες, αραβόσιτος, φράουλες, σπαράγγια, ρίγανη, μηδική - το κυριότερο κτηνοτροφικό φυτό της χώρας μας, καλλιεργείται για την παραγωγή σανού. «Θα αυξήσετε τα κέρδη, είναι είδη που προσαρμόζονται στις εδαφοκλιματικές συνθήκες και αξιοποιούν το διαθέσιμο εργατικό δυναμικό».Το ίδιο Ινστιτούτο μεταξύ άλλων προτείνει στους παραγωγούς επιχειρηματικής μορφής βοοτροφία στην περιοχή Χωρύγι (Νομός Κιλκίς), εκτροφή βουβαλιών στην Κερκίνη (Νομός Σερρών) και καλλιέργειες: κερασιού στο χωριό Αγίασμα (Νομός Ροδόπης), ροδιάς (Νομούς Πέλλας, Ροδόπης, Ξάνθης), κηπευτικών στη Ροδόπολη (Νομός Σερρών), βιολογικό καπνό στα Πομακοχώρια (Νομός Ξάνθης), «καφέ» βαμβακιού στο χωριό Μεγάλο Κρανοβούνιο (Νομός Ροδόπης), βιομηχανικού σπανακιού στην περιοχή των Γιαννιτσών (Νομός Πέλλας), αρωματικών φυτών -μελισσόχορτο, φασκομηλιά, μέντα, κόκκινο τριφύλλι, εχινάτσια, γαϊδουράγκαθο, δενδρολίβανο και βασιλικός- (Νομός Αιτωλοακαρνανίας), απόσταξη και εμπορία ριγανέλαιου στην Κρηστώνη (Νομός Κιλκίς), καλλιέργεια σπιρουλίνας -είναι ένα μικρό σε μήκος φύκι, πολυβιταμινούχο, που ονομάζεται και «τροφή των αστροναυτών» λόγω της υψηλής του περιεκτικότητας σε πρωτεΐνη- στη Νιγρίτα (Νομός Σερρών), μανιταριών στο Γαλλικό (Νομός Κιλκίς).Ενα σωρό αγροτικά προϊόντα της ελληνικής γης βγαίνουν από την αφάνεια, καλλιεργούνται, προωθούνται στις αγορές και αρχίζουν να αποφέρουν αποτελέσματα.* Ο κρόκος Κοζάνης, το χρυσάφι της ελληνικής γης όπως αποκαλείται, συγκαταλέγεται στα πιο προσφιλή και πολύτιμα μπαχαρικά των αρχαίων πολιτισμών, για το άρωμα, το χρώμα, τις φαρμακευτικές και αφροδισιακές του ιδιότητες. Ο Συνεταιρισμός Κροκοπαραγωγών Κοζάνης ιδρύθηκε το 1971, απαρτίζεται από 1.500 μέλη και έχει το αποκλειστικό δικαίωμα συλλογής, συσκευασίας και διακίνησης του κρόκου. Η ίδρυση του Συνεταιρισμού δημιούργησε ένα φορέα που έχει τη συνολική ευθύνη της συγκέντρωσης, επεξεργασίας, τυποποίησης και διάθεσης του προϊόντος, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η ποιότητά του και να αποφεύγεται η νοθεία που γινόταν στο παρελθόν, από τους εμπορομεσίτες, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση και την αρνητική εικόνα του προϊόντος. Καταναλώτριες χώρες θεωρούνται οι Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, ΗΠΑ, Ελβετία, Αγγλία, Γερμανία, Σκανδιναβικές και Κάτω Χώρες, Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, Βραζιλία, Αργεντινή, Ιαπωνία. * Το σπαράγγι είναι μια από τις πλέον δυναμικές καλλιέργειες για τη χώρα μας. Είναι ένα καθαρά εξαγώγιμο αγροτικό προϊόν, αφού το 95% της ελληνικής παραγωγής αποστέλλεται στο εξωτερικό. Τα κυριότερα κέντρα παραγωγής στη χώρα μας βρίσκονται στα Γιαννιτσά, την Καβάλα, την Ημαθία, την Εδεσσα, την Ορεστιάδα, την Αιτωλοακαρνανία και την Ξάνθη.* Η Ενωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου είναι αναγκαστικός συνεταιρισμός που ιδρύθηκε το 1938 με τον ιδρυτικό νόμο 1390 και είναι φορέας αποκλειστικής διαχείρισης της φυσικής μαστίχας στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Αποτελεί τη συλλογική έκφραση 20 πρωτοβάθμιων συνεταιρισμών των 24 Μαστιχοχωρίων που βρίσκονται στη νότια Χίο. Σήμερα η Ενωση Μαστιχοπαραγωγών αριθμεί περίπου 5.000 μέλη και είναι ένας από τους μεγαλύτερους σε μέγεθος οργανισμούς της περιφέρειας Βορείου Αιγαίου.Η εμπορική δραστηριότητά της είναι κυρίως εξαγωγική, αφού το 60% της ετήσιας παραγωγής της μαστίχας Χίου προωθείται στις αγορές του εξωτερικού -Ευρώπη, Μ. Ανατολή, Αμερική, Αφρική, Αυστραλία, Ασία- ενώ η συνολική ποσότητα εξαγόμενης μαστίχας το 2004 ανήλθε σε 73 τόνους. Είναι αξιοσημείωτο ότι τα σημαντικότερα προϊόντα (μαστίχα, μαστιχέλαιο, τσίκλα Elma) της ΕΜΧ είναι προϊόντα Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ).* Στην καλλιέργεια ροδιάς στρέφονται οι αγρότες στην Κεντρική Μακεδονία και όχι μόνο, αναζητώντας εναλλακτική λύση μετά την αναγκαστική εγκατάλειψη παραδοσιακών καλλιεργειών -και λόγω ΚΑΠ- όπως αυτή του καπνού. Στη Γουμένισσα Κιλκίς, πρώην καπνοπαραγωγοί συνέστησαν την ομάδα παραγωγών ροδιού «Το Ρόδι» και καλλιεργούν σε περισσότερα από 500 στρέμματα ροδιές, που αναμένεται να φτάσουν τα 2.000 στρέμματα την επόμενη 5ετία. Η καλλιέργεια ροδιών έχει εξαπλωθεί σε νομούς της Β. Ελλάδας, όπως ο νομός Πέλλας, ως αποτέλεσμα ιδιωτικής πρωτοβουλίας μιας ισραηλινής εταιρείας που δραστηριοποιείται στο χώρο κατασκευής αρδευτικών συστημάτων και προωθεί την καλλιέργεια της ροδιάς με όρους συμβολαιακής γεωργίας. Στην περιοχή έχουν εγκατασταθεί μέχρι σήμερα 700 στρέμματα ροδιάς, ενώ σύντομα θα φυτευτούν άλλα 500 στρέμματα. Αναμένεται όμως αύξηση της καλλιέργειας στο μέλλον γιατί το ενδιαφέρον του κόσμου είναι μεγαλύτερο, εφόσον αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που παρατηρούνται στη διάθεση ασφαλούς πολλαπλασιαστικού υλικού.* Μεταξύ των τριών μόνο χωρών που θα τους χορηγηθεί επίσημη άδεια εντός του 2009 για την καλλιέργεια της στέβιας, που εκτιμάται ότι μπορεί να αντικαταστήσει την καπνοκαλλιέργεια, συγκαταλέγεται η Ελλάδα. Η στέβια είναι ένα μικρό βότανο που φυτρώνει στη βορειοδυτική Παραγουάη και αποτελεί παραδοσιακό γλυκαντικό των αυτοχθόνων Γουαρανών. Είναι 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη, χωρίς καθόλου θερμίδες, ενώ μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν ενδείξεις για ανεπιθύμητες δράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό. Αντιθέτως, έρευνες του Πανεπιστημίου της Ασουνσιόν στην Παραγουάη έχουν δείξει ότι η στέβια διαθέτει αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες. Ενα ακόμα πλεονέκτημα είναι ότι η κρυσταλλική γλυκιά ουσία της στέβια είναι σταθερή σε θερμοκρασία έως και 200 βαθμών Κελσίου, ιδιότητα που επιτρέπει τη χρήση της στη μαγειρική, σε αντίθεση με τη συνθετική ασπαρτάμη.* Η κοινή μηδική (Medicago sativa) είναι πολυετές ψυχανθές φυτό (5-6 έτη) που κατάγεται από τη νοτιοδυτική Ασία και συγκεκριμένα από την περιοχή Ιράν, Ιράκ και Τουρκμενιστάν. Στην Ελλάδα και στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο εισήχθη κατά τους Ελληνοπερσικούς πολέμους, τον 5ο αιώνα π.Χ. Η μηδική είναι το σπουδαιότερο χορτοδοτικό φυτό σε παγκόσμια κλίμακα, γεγονός που οφείλεται στην υψηλή θρεπτική του αξία. Το χόρτο της μηδικής είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, ανόργανα άλατα και βιταμίνες. Χρησιμοποιείται ως χονδροειδής ζωοτροφή στα σιτηρέσια βοοειδών, αιγοπροβάτων, χοίρων και πουλερικών, με τον περιορισμό ότι μπορεί να προκαλέσει τυμπανισμό στα μηρυκαστικά εφόσον καταναλωθεί χλωρή. Τα τελευταία χρόνια, εξαπλώνεται διαρκώς η βιολογική καλλιέργεια της μηδικής, προς κάλυψη των αναγκών των βιολογικά εκτρεφόμενων ζώων, ο αριθμός των οποίων συνεχώς αυξάνεται.* Τρούφα. Μια εναλλακτική επιλογή καλλιέργειας, με μικρές απαιτήσεις στις δαπάνες έναρξης και φροντίδας αλλά με υποσχέσεις για μεγάλες αποδόσεις, «εισβάλλει» δυναμικά τον τελευταίο καιρό στον ελληνικό αγροτικό χώρο. Πρόκειται για το σπάνιο μανιτάρι με το όνομα «τρούφα», το οποίο αναπτύσσεται υπόγεια (7-15 εκ. από την επιφάνεια), στο ριζικό σύστημα ορισμένων δέντρων ή θάμνων, όπως: φουντουκιά, φλαμουριά, πεύκο, καστανιά, ελιά, πλατύφυλλη ή χνουδωτή βελανιδιά, αμυγδαλιά κ.ά. Στα δέντρα αυτά γίνεται μπόλιασμα της ρίζας με τον μύκητα. Σήμερα, το κόστος εγκατάστασης φυτείας ανά στρέμμα κυμαίνεται από 1.000 έως 1.500 ευρώ (προβλέπεται και επιδότηση από τα σχέδια βελτίωσης), ενώ οι αποδόσεις -ύστερα από μια 5ετία- μπορούν να φτάσουν τα 1.500 ευρώ το στρέμμα.* Φασκόμηλο. Στη Θεσσαλία, στη Ροδόπη αλλά και στο Αγιον Ορος αρχίζει να καλλιεργείται με πολύ καλές αποδόσεις το αρωματικό φυτό με τις ευεργετικές ιδιότητες. Η Salvia officinalis και η Salvia triloba, όπως είναι μερικές από τις επιστημονικές ονομασίες του φασκόμηλου, ήταν γνωστές από την αρχαιότητα, και ο Ιπποκράτης τις χρησιμοποιούσε για θεραπευτικούς σκοπούς. Σήμερα, πάντως, η χρήση της διευρύνθηκε κι εκτός από αφέψημα συναντάται στη φαρμακολογία και στην αρωματοθεραπεία. Στην Κάτω Τούμπα της Θεσσαλονίκης, μάλιστα, έδωσε το όνομά της σε ένα πρότυπο κέντρο αισθητικής, ενώ ευρεία είναι η χρήση της στην οδοντιατρική, καθώς έχει αποδειχτεί ότι καταπολεμά την οδοντική πλάκα. Ο Τάσος Ψύρρας από τον Τίρναβο Λάρισας βρήκε σπόρους ελληνικού φασκόμηλου σε μια πεζοπορία του στον Ολυμπο. Σήμερα καλλιεργεί 3 στρέμματα με πιστοποιημένους σπόρους, που προμηθεύεται από το ΕΘΙΑΓΕ, και μέσω ενός εμπόρου εξάγει το παραγόμενο προϊόν στην Αμερική για αφέψημα.* Αγριοαγκινάρες... με οκτάνια. Ο Γιάννης Ισκούδης από τις Καρυές Λάρισας εγκατέλειψε την καλλιέργεια βαμβακιού και φύτεψε περίπου 520 στρέμματα με αγριοαγκινάρα. Είχε δηλώσει ότι το έκανε για τρεις λόγους: περιβαλλοντικούς, οικονομικούς και ενεργειακούς. Με την καλλιέργεια αυτή έχουμε αποκατάσταση των εδαφών διότι χρησιμοποιούμε πολύ λίγα φυτοφάρμακα. Η αγριοαγκινάρα, σύμφωνα με τον καθηγητή στο Τμήμα Γεωπονικών Εφαρμογών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Νίκο Δαναλάτο, μπορεί να εξελιχθεί στο «ελληνικό πετρέλαιο», δίνοντας τη δυνατότητα στους αγρότες να βρουν μια αποδοτική καλλιέργεια και στους καταναλωτές ένα φθηνό καύσιμο.* Κρητικό ραδίκι. Ανήκει στη μεγάλη οικογένεια των άγριων ραδικιών και το όνομά του σημαίνει ότι μιλάμε για έναν μικρό αγκαθωτό θάμνο, τόσο αγκαθωτό όσο να κάνει απλώς δύσκολη τη ζωή των Κρητικών που αποφασίζουν ν' ασχοληθούν μαζί του. Στην επιστημονική του ονομασία, το σταμναγκάθι λέγεται Cichorium Spinosum και όσον αφορά τη λεκτική συνύπαρξη της στάμνας με το αγκάθι, λέγεται ότι ευθύνεται μια παλιά συνήθεια των Κρητικών να καλύπτουν με αυτά τα χόρτα τα στόμια των σταμνών με το νερό για να εμποδίζονται τα μαμούνια και τα έντομα να κάνουν... βουτιές στο πόσιμο χρυσάφι. «Το χόρτο έχει μια υπέροχη πικράδα μαζί με μια ελαφριά γλυκύτητα, που δεν μοιάζει με κανενός άλλου και είναι σήμα κατατεθέν της κρητικής κουζίνας. Είναι το περιβόητο σταμναγκάθι, που τα τελευταία χρόνια έχει κουρσέψει όλα τα γκουρμέ εστιατόρια της Ελλάδας -και όχι μόνο- ανακηρύσσοντας εαυτόν ως χόρτο απαραίτητο σε κάθε γαστρονομική αναζήτηση» είχε σημειώσει ο Δειπνητής στην «Ε».Αλλα ξεχωριστά προϊόντα που εξακολουθεί να παράγει η ελληνική γη, είναι: η κορινθιακή σταφίδα, ξερά σύκα Μεσσηνίας, Λακωνίας, Εύβοιας και Αττικής, τοματάκι της Σαντορίνης, κουμ-κουάτ της Κέρκυρας, πατάτες Νάξου, πεπόνι της Μυτιλήνης, καρπούζια της Μεσσηνίας, μανταρίνι Καλύμνου, νεροκρέμμυδο Ζακύνθου, η οινοποιήσιμη ποικιλία βαρτζαμί της Λευκάδας, φράουλες της Ηλείας, κάστανα της Λακωνίας και της Αρκαδίας, όσπρια της Δυτικής Μακεδονίας και του Εβρου, πατάτες των Σερρών, της Δράμας του Αμυνταίου και της Πελοποννήσου, θερμοκηπιακές καλλιέργειες της Κρήτης και της Πρέβεζας, οπωροκηπευτικά των Μεγάρων, ακτινίδια της Πιερίας, φάβα της Σαντορίνης, αχλάδια της Λέσβου. ** «Μανιτάρι τρούφα, μια δυναμική και αποδοτική καλλιέργεια» είναι το σύνθημα του Παύλου Μιχαηλίδη, από το Κιλκίς. Αφού επισκέφθηκε στο εξωτερικό εκτάσεις με αυτό το προϊόν και αφού μελέτησε τις ανακοινωμένες επιστημονικές έρευνες για τις δυνατότητες εξεύρεσης δενδρυλλίων εμβολιασμένων με τον μύκητα Τρούφα, άφησε τα 100 στρέμματα με τα σιτάρια που καλλιεργούσε και στράφηκε στην τρούφα. Σύμφωνα με πληροφορίες, στη χώρα μας είκοσι καλλιεργητές από διάφορες περιοχές της Ελλάδας έχουν επενδύσει σήμερα το μέλλον τους στην παραγωγή τρούφας, του πιο εκλεκτού εδέσματος στην ευρωπαϊκή κουζίνα, με την πιο... αλμυρή τιμή.* Κρασί, φάβα και ντοματάκια είναι τα προϊόντα που παράγουν στη Σαντορίνη. Σύμφωνα με τον γεωπόνο Μάρκο Καφούρο, η παραγωγή είναι ικανοποιητική: για τη φάβα έχουμε 1.000 στρέμματα, για το ντοματάκι 250, με απόδοση 150 τόνους ετησίως. «Είναι ικανοποιητική η παραγωγή, αρκεί να έχει βρέξει Μάρτη και Απρίλη. Πολλά νέα παιδιά στρέφονται στην ντόπια γεωργία και γίνονται αγρότες. Αυτό είναι πολύ αισιόδοξο για μας».* Ο Θανάσης Καρτάλης είναι 43 ετών και εδώ και λίγο καιρό καλλιεργεί στην Ξάνθη 10 στρέμματα με ροδιές. «Η πρώτη παραγωγή ήταν 400 κιλά ανά στρέμμα. Τα πρώτης κατηγορίας τα στέλνουμε στη Ρωσία για βρώση, τα άλλα για χυμό. Είναι μια εναλλακτική καλλιέργεια, που πιστεύουμε ότι στο μέλλον θα αποδώσει πιο πολύ». Στην ίδια περιοχή έχει ξεκινήσει και η παραγωγή ακτινιδίων και μήλων παράλληλα με τα σιτηρά και το βαμβάκι.* Αφησε τη συμβατική γεωργία και καλλιεργεί βιολογικά σιτηρά, όσπρια, ψυχανθή, ζωοτροφές. Ο 46άχρονος Στέργιος Τσιμνιόπουλος από τα Γρεβενά μάς λέει ότι η δυκολία και το κόστος της παραγωγής ξεκινούν μετά τη σπορά, αφού δεν χρησιμοποιούν φυτοφάρμακα και λιπάσματα, άρα η απόδοση είναι πολύ μικρότερη. «Εμείς επιμένουμε, διότι έτσι θα πάμε μπροστά τη γεωργία μας και θα έχουμε καλύτερα αγροτικά προϊόντα».                                                                                                                                              ΠΗΓΗ:steviahellas.blogspot.com

Βότανο χωρίς θερμίδες θα μπορούσε να υποκαταστήσει τη ζάχαρη

Η στέβια, ενδημικό φυτό της Παραγουάης, είναι ένας θάμνος με ύψος γύρω στα 60 εκατοστά

Ασουνσιόν: Ένα μικρό βότανο που φυτρώνει στη βορειοδυτική Παραγουάη ίσως αποδειχθεί το «ιερό δισκοπότηρο» της βιομηχανίας τροφίμων. Η στέβια, παραδοσιακό γλυκαντικό των αυτοχθόνων Γουαρανών, είναι 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη, χωρίς καθόλου θερμίδες.
Ο θάμνος, με την επιστημονική ονομασία Stevia rebaudiana bertoni, τράβηξε την προσοχή της εταιρείας Coca Cola, η οποία σκοπεύει τώρα να ζητήσει έγκριση κυκλοφορίας για ένα γλυκαντικό με βάση τη στέβια που θα κυκλοφορήσει με την εμπορική ονομασία Rebiana.
Στις περισσότερες χώρες, πάντως, η στέβια δεν έχει εγκριθεί για χρήση στα τρόφιμα. Στις ΗΠΑ, η Υπηρεσία Τροφίμων και φαρμάκων προς το παρόν θεωρεί το βότανο «μη ασφαλές πρόσθετο τροφίμων», ενώ η ΕΕ επιτρέπει την πώληση μόνο ως συμπλήρωμα διατροφής και ως συστατικό καλλυντικών.
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν ενδείξεις για ανεπιθύμητες δράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό. Αντιθέτως, έρευνες του Πανεπιστημίου της Ασουνσιόν στην Παραγουάη έχουν δείξει ότι η σέτβια διαθέτει αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες.
Ένα ακόμα πλεονέκτημα είναι ότι η κρυσταλλική γλυκιά ουσία της στέβια είναι σταθερή σε θερμοκρασία έως και 200 βαθμών Κελσίου, ιδιότητα που επιτρέπει τη χρήση της στη μαγειρική, σε αντίθεση με τη συνθετική ασπαρτάμη.
Η σέτβια είναι ήδη δημοφιλές γλυκαντικό στην Κίνα, η οποία μάλιστα έχει ξεπεράσει την Παραγουάη σε παραγωγή σάτβια. Η Κίνα καλλιεργεί σήμερα στέβια σε 200.000 στρέμματα, ενώ οι καλλιέργειες στην Παραγουάη περιορίζονται στα 15.000 στρέμματα παρά την εκρηκτική ανάπτυξη της αγοράς.
Η Παραγουάη προσπαθεί τώρα να αναγνωριστεί διεθνώς ως χώρα προέλευσης του μαγικού βότανου. ΠΗΓΗ:steviahellas.blogspot.com

Παρελθόν τα ζαχαρότευτλα,έρχεται η stevia

Μία νέα γλυκαντική ουσία, που παράγεται από το φυτό στέβια αναμένεται σύντομα να αντικαταστήσει τη ζάχαρη. Το φυτό προέρχεται από την Παραγουάη, και θυμίζει το ζαχαρότευτλο, ωστόσο η καλλιέργειά του αποδεικνύεται πολύ πιο οικονομική και κερδοφόρα για τους αγρότες.
Σε μία προσπάθεια να ανοίξει ο δρόμος για εναλλακτικές καλλιέργειες, που απαιτούν ελάχιστο νερό και έχουν χαμηλό κόστος παραγωγής, πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες δοκιμαστικές καλλιέργειες της στέβιας, γνωστής ως stevia rebaudiana, σε συνολικά τέσσερα στρέμματα στο Ζαγκλιβέρι, στο χωριό Λίμνη του δήμου Αρέθουσας, στο δημοτικό διαμέρισμα Αρετή του δήμου Βερτίσκου και στην κοινότητα του Λουδία του δήμου Χαλκηδόνας. Η εναλλακτική καλλιέργεια ευδοκίμησε σε αυτές τις περιοχές, ικανοποιώντας τους παραγωγούς, οι οποίοι διαπίστωσαν ότι αντί ζαχαρότευτλων στο μέλλον θα μπορούν να καλλιεργούν τη στέβια, για να παράξουν ζάχαρη. Επιπλέον για την ανάπτυξη αυτών των φυτών απαιτούνται μικρές ποσότητες νερού, χαμηλή λίπανση, ενώ η συγκομιδή είναι πολύ εύκολη, έναντι π.χ. του καπνού. Μία πρώτη ενημέρωση των αγροτών για το είδος της εναλλακτικής καλλιέργειας έγινε χθες το πρωί σε αγρό του δήμου Χαλκηδόνας, συγκεκριμένα στο Λουδία, στο πλαίσιο του προγράμματος που χρηματοδοτήθηκε από τη νομαρχία Θεσσαλονίκης και υλοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας με επικεφαλής τον καθηγητή του τμήματος Γεωπονίας, Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Πέτρο Λόλα. 300 ΦΟΡΕΣ ΠΙΟ ΓΛΥΚΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΑΧΑΡΗ Η stevia rebaudiana καλλιεργείται ήδη στη Βραζιλία, την Ιαπωνία, την Ινδία και τη Νότια Αμερική, ενώ σε περίπου έναν χρόνο αναμένεται να πάρει την έγκριση από την αρμόδια επιτροπή της Ε.Ε., για να καλλιεργείται και σε χώρες-μέλη της κοινότητας. Σύμφωνα με το διευθυντή της διεύθυνσης Υδατικών Πόρων και Εγγείων Βελτιώσεων της νομαρχίας Δημήτρη Λάγκα, τα αποτελέσματα της εναλλακτικής καλλιέργειας της στέβιας ήταν εντυπωσιακά, δεδομένου πως η παραγωγή από τα τέσσερα στρέμματα θα μπορούσε να προωθηθεί στην κατανάλωση. “Αυτό που ωστόσο έχει σημασία είναι πως η καλλιέργεια των φυτών αποδείχθηκε φτηνή στο κόστος παραγωγής, ήταν λιγότερο υδροβόρα, ενώ δεν χρειάστηκε ιδιαίτερη λίπανση. Αν για παράδειγμα μία συμβατική καλλιέργεια απαιτεί 50 κιλά λίπασμα, η στέβια αποδείχθηκε ότι χρειάζεται μόλις 5 κιλά, δηλαδή μειωμένη χρήση φυτοφαρμάκων στο ένα δέκατο”, υπογράμμισε ο κ. Λάγκας. Όσον αφορά τη χρήση της, ο ίδιος εξήγησε ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη ζαχαροπλαστική και μάλιστα σε μικρότερες ποσότητες, αφού βάσει του πειράματος αποδείχθηκε ότι είναι 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη, "Αυτό σημαίνει ότι ένα κιλό στέβια αντιστοιχεί με 300 κιλά ζάχαρη", σημείωσε ο διευθυντής της αρμόδιας υπηρεσίας της ΝΑΘ.                                                                                                                 ΠΗΓΗ:steviahellas.blogspot.com

Στέβια: Η Φυσική αντικαταστάτρια της ζάχαρης με 0 θερμίδες!

Η ασφάλεια των γλυκαντικών ουσιών έχει αμφισβητηθεί τα τελευταία χρόνια και η υπερκατανάλωσή τους θεωρείται από πολλούς ειδικούς επικίνδυνη για την υγεία.
Αν και το θέμα είναι αμφιλεγόμενο και αρκετοί διαιτολόγοι μας καθησυχάζουν σχετικά με την ασφάλεια τους, ο κόσμος πλέον, και με το δίκιο του, είναι πολύ πιο επιφυλακτικός στην αλόγιστη χρήση τους σε ροφήματα, στην μαγειρική καθώς και στην κατανάλωση όλων των σχετικών προϊόντων light με χημικές γλυκαντικές ουσίες.
Πρόσφατα όμως ήρθε στο προσκήνιο μια νέα γλυκαντική ουσία η Στέβια που αλλάζει και πάλι  τα δεδομένα και φέρνει πίσω την ενναλακτική λύση στην ζάχαρη.
Το αισιόδοξο με την Στέβια είναι το γεγονός ότι είναι τελειώς φυσικό προιόν και  ως εκ τούτου η χρήση της απόλυτα ασφαλής .
Η Στέβια είναι ένα φυτό όπου αρχικά φύτρωνε στα δάση της Βραζιλίας και της Παραγουάης και το χρησιμοποιούνταν οι αυτόχθονες ως γλύκισμα για τα φαγητά τους.
Το 1931, στη Γαλλία, επιστήμονες απομόνωσαν και μελέτησαν τη χημική σύσταση δύο γλυκοζιτών της στέβιας, που είναι υπεύθυνοι για τη γλυκιά της γεύση και διαπίστωσαν πως η στέβια είναι διακόσιες με τριακόσιες φορές πιο γλυκιά από τη σακχαρόζη χωρίς καθόλου θερμίδες!!
Μόλις όμως τον Ιούνιο του 2008 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έδωσε τελικά την έγκριση για την χρήση της στην διατροφή μας. Τα διάφορα οικονομικά συμφέροντα των άλλων γλυκαντικών ουσιών εικάζεται πως είναι η αιτία για την «μικρή» αυτή καθυστέρηση.
Η Στέβια λοιπόν εκτός από το αυτονόητο όφελος που έχει να προσφέρει σε διάφορα διατροφικά προβλήματα του σύγχρονου κόσμου όπως η παχυσαρκία, ο σακχαροδιαβήτης η υπογλυκαιμία, έχει και άλλες ευεργετικές ιδιότητες.
Είναι αντιοξειδωτική, αντισηπτική, αντιβακτηριδιακή και αντιφλεγμονώδης.
Στην Αμερική μάλιστα την προσθέτουν σε σαμπουάν και μάσκες προσώπου, αφού, εκτός των άλλων, φημίζεται και για τις αντιγηραντικές της ιδιότητες.
Τα ευχάριστα νέα είναι πως η στέβια μπορεί να ευδοκιμήσει και στην Ελλάδα και έχει ήδη δοθεί έγκριση σε παραγωγούς για την καλλιέργειά της.
Σύντομα λοιπόν θα κυκλοφορήσει στην ελληνική αγορά. Προς το παρόν, εάν δεν μπορείτε να περιμένετε, μπορείτε να την προμηθευτείτε  από το amazon.co.uk                                                      ΠΗΓΗ:fe-mail.gr

ΣΤΕΒΙΑ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΖΑΧΑΡΗ

  • Κρατάει το ζάχαρο σε χαμηλά επίπεδα χωρίς να προσθέτει θερμίδες
  • Φιλικό για τα δόντια, μειώνει την τερηδόνα
  • Βοηθάει στην πέψη
   Η Στέβια (Stevia rebaudiana) είναι ένα μικρό βότανο που ανακαλύφθηκε το 1887 στα υψίπεδα της Παραγουάης. Για χρόνια καλλιεργούνταν και χρησιμοποιούνταν από τις τοπικές φυλές των Ινδιάνων, ως γλυκαντικό και θεραπευτικό φυτό. Αποτελεί μια καινοτόμο και εναλλακτική καλλιέργεια - τρόφιμο που υποκαθιστά πλήρως τη ζάχαρη, αφού είναι πιο γλυκιά και χωρίς καθόλου θερμίδες.

   Σε ορισμένες χώρες (όπως ΗΠΑ κ.α.), επιτρέπεται μόνο ως διαιτητικό συμπλήρωμα, ενώ σε άλλες (Ιαπωνία από το 1971, Βραζιλία κ.α.) ως υποκατάστατο ζάχαρης ή ως συμπλήρωμα διατροφής.

   Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν ενδείξεις για ανεπιθύμητες δράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό, αντιθέτως έρευνες του Πανεπιστημίου της Ασουνσιόν στην Παραγουάη έχουν δείξει ότι η στέβια διαθέτει αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες. Ένα ακόμα πλεονέκτημα είναι ότι η κρυσταλλική, γλυκιά ουσία της στέβια είναι σταθερή σε θερμοκρασία έως και 200°, ιδιότητα που επιτρέπει τη χρήση της στη μαγειρική, σε αντίθεση με τη συνθετική ασπαρτάμη.

   Αποτελεί πηγή χρήσιμων φυσικών χημικών ουσιών, όπως χλωροφύλλη (φυσική χρωστική), ισοστεβιόλη, φυτοστερόλες, γιββερελλίνη (φυτοορμόνη) και στεβιοσίδη (φυσική γλυκαντική ουσία) για την οποία καλλιεργείται κυρίως σήμερα η στέβια.
  
   Είναι 150 έως και 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη, το ίδιο γλυκιά με τις συνθετικές γλυκαντικές ουσίες, αλλά με σχεδόν μηδέν θερμιδική περιεκτικότητα. Οι μεγαλύτεροι χρήστες της στεβιοσίδης είναι η βιομηχανία τροφίμων, ποτών, ζαχαροπλαστικής και η φαρμακευτική βιομηχανία, αφού η ουσία υποκαθιστά τη ζάχαρη για τους διαβητικούς. Η στέβια έχει επιπλέον ιδιότητες όπως αντιυπερτασικές, αντιβακτηριακές, αντιοξειδωτικές ενώ είναι προληπτικό της τερηδόνας, ρυθμιστής ζαχάρου στο αίμα, καρδιοτονωτικό, επουλωτικό, περιποιητικό δέρματος.

ΣΤΕΒΙΑ σε δισκία - 31gr (σε ατομικό κουτάκι)
 
ΣΤΕΒΙΑ σε σταγόνες - 100ml

ΣΤΕΒΙΑ σε κρυσταλλική σκόνη - 100gr
 
ΣΤΕΒΙΑ ΓΚΡΟΥΒΙΑ (GROOVIA) σε μορφή ζάχαρης για ροφήματα και γλυκά, ενισχυμένο γλυκαντικό υψηλής σημασίας με πρόσθετη “erythritol” (γλυκαντική ουσία από φρούτα)
 

Γερμανικό προϊόν                                                                                                               ΠΗΓΗ:www.morfeas.gr

Η Στέβια

Steevia... αντί για ζάχαρη
 
   Η Στέβια (Stevia rebaudiana) είναι ένα μικρό βότανα που ανακαλύφθηκε το 1887 στα υψίπεδα της Παραγουάης. Για χρόνια καλλιεργούνταν και χρησιμοποιούνταν από τις τοπικές φυλές των Ινδιάνων, ως γλυκαντικό και θεραπευτικό φυτό. Αποτελεί μια καινοτόμο και εναλλακτική καλλιέργεια – τρόφιμο που υποκαθιστά πλήρως τη ζάχαρη αφού είναι πιο γλυκιά και χωρίς καθόλου θερμίδες.

   Σε ορισμένες χώρες (όπως ΗΠΑ κ.α.) επιτρέπεται μόνο ως διαιτητικό συμπλήρωμα , ενώ σε άλλες (Ιαπωνία από το 1971, Βραζιλία κ.α.) ως υποκατάστατο ζάχαρης ή ως συμπλήρωμα διατροφής. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν ενδείξεις για ανεπιθύμητες δράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό, Αντιθέτως έρευνες του Πανεπιστημίου της Ασουνσιόν στην Παραγουάη έχουν δείξει ότι η Στέβια διαθέτει αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες. Ένα ακόμα πλεονέκτημα είναι ότι η κρυσταλλική γλυκιά ουσία της Στέβια είναι σταθερή σε θερμοκρασία έως και 200°,

   Ιδιότητα που επιτρέπει τη χρήση της στη μαγειρική σε αντίθεση με τη συνθετική ασπαρτάμη. Αποτελεί πηγή χρήσιμων φυσικών χημικών ουσιών, όπως χλωροφύλλη (φυσική χρωστική), ισοστεβιόλη, φυτοστερόλες, γιββερελλίνη (φυτοορμόνη) και  στεβιοσίδη (φυσική γλυκαντική ουσία) για την οποία καλλιεργείται κυρίως σήμερα η Στέβια. Είναι 150 έως και 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη, το ίδιο γλυκιά με τις συνθετικές γλυκαντικές ουσίες αλλά με σχεδόν μηδέν θερμιδική περιεκτικότητα. Οι μεγαλύτεροι χρήστες της στεβιοσίδης είναι η βιομηχανία τροφίμων, ποτών, ζαχαροπλαστικής και η φαρμακευτική βιομηχανία, αφού η ουσία υποκαθιστά τη ζάχαρη για τους διαβητικούς. Η Στέβια έχει επιπλέον ιδιότητες όπως αντιυπερτασικές, αντιβακτηριακές, αντιοξειδωτικές ενώ είναι προληπτικό της τερηδόνας, ρυθμιστής ζαχάρου στο αίμα, καρδιοτονωτικό, επουλωτικό, περιποιητικό δέρματος.                                                                                                     ΠΗΓΗ:interasiastore.blogspot.com
http://www.bienmanger.com/images/genre/2810-0w0h0_Guayapi_Tropical_Stevia_Natural_Sweetener.jpg

ΣΤΕΒΙΑ (Stevia) - Εναλλακτική καλλιέργεια για παραγωγή γλυκαντικών ουσιών.


Η Stevia, είναι ένα θαμνώδες φυτό με 150 υποείδη, το οποίο προτείνεται πλέον στους καλλιεργητές καπνού της Ε.Ε. ως εναλλακτική καλλιέργεια.. Τί το ιδιαίτερο έχει αυτό το φυτό;

Ανάμεσα στις πολλές ουσίες που παράγει είναι και η στεβιοσίδη, φυσική γλυκαντική ουσία 300 φορές πιο γλυκιά απ΄τη ζάχαρη. Αυτό την κάνει γλυκήτερη από κάθε φυσική γλυκαντική ουσία, ενώ ξεπερνά ακόμη και τεχνητές όπως η ασπαρτάμη. Σημαντικό χαρακτηριστικό της είναι το γεγονός πως δεν είναι θρεπτική. Δεν περιέχει υδατάνθρακες ή άλλα λιπαρά συστατικά, με αποτέλεσμα να είναι δυνατή η χρήση της απ΄τους διαβητικούς.



(Όπως κάθε σακχαρίτης περιέχει μία θερμίδα ανά gr. Όσο και η ζάχαρη δηλαδή. Αλλά αφού είναι 300 φορές γλυκήτερη σημαίνει και 300 φορές μικρότερη ποσότητα για την ίδια γλυκιά γεύση.)


Ως φυτό η Stevia αναπτύσσεται φυσικά, στην Παραγουάη και τη Βραζιλία, ενώ άλλες ουσίες που παράγει είναι οι ισοστεβιόλη, φυτοστερόλες, γιββερελλίνη (φυτοορμόνη) και χλωροφύλλη (φυσική χρωστική), οι οποίες χρησιμοποιούνται επίσης απ΄τη βιομηχανία ποτών και τροφίμων καθώς και απ΄τη φαρμακοβιομηχανία.
Αυτή η περίοδος είναι ακόμη δοκιμαστική για τις συγκεκριμένες καλλιέργειες ενώ αναμένεται η αδειοδότητηση για την κυκλοφορία της Στεβιοσίδης στην Ελληνική Αγορά. (Κάτι που στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ και τον Καναδά έχει ήδη ξεκινήσει απ΄τις εταιρείες αναψυκτικών διαίτης)

Το φυτό Stevia φαίνεται δε ότι διαθέτει όλα τα πλεονεκτήματα για να αντικαταστήσει τις καπνοκαλλιέργειες στην Ελλάδα. Ήδη, εδώ και δύο χρόνια είναι σε εξέλιξη έρευνα από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, με πειραματικές καλλιέργειες σε καπνοπαραγωγικές περιοχές της χώρας, και χρηματοδότηση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Απομένει να διαπιστωθεί εάν το δημοφιλές σε Λατ. Αμερική και Ασία γλυκαντικό έχει μέλλον στην ελληνική γη.

Η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ των τριών μόνο χωρών (οι άλλες δύο είναι η Ιταλία και η Πορτογαλία), στις οποίες αναμένεται να χορηγηθεί επίσημη άδεια μετά το 2009 για την καλλιέργεια στέβια, που εκτιμάται ότι μπορεί να αντικαταστήσει την καπνοκαλλιέργεια. Αυτό ειπώθηκε σε ενημερωτική ημερίδα για την καλλιέργεια στέβια.

«Οι Έλληνες καπνοπαραγωγοί θα βρεθούν σε δραματική κατάσταση όσο περνά ο καιρός και περιορίζεται η καπνοκαλλιέργεια, ειδικά μετά το 2013», αναφέρεται στον ΑγροΤύπο «Για το λόγο αυτό, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι, πρέπει η ελληνική Πολιτεία να δραστηριοποιηθεί και να προνοήσει για αυτούς τους αγρότες».                                                                                                     ΠΗΓΗ:fatsimaremag.blogspot.com

ΣΤΕΒΙΑ: γλυκιά, αλλά αθώα- Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΕΒΙΑΣ



Με αφορμή το βιβλίο του Γεωπόνου Παύλου Καπόγλου, που πρόσφατα κυκλοφόρησε , το οποίο αναφέρεται στο φυτό Στέβια, παρουσιάζουμε μια έγκυρη αναφορά στις ιδιότητες και στο τρόπο καλλιέργειας του φυτού αυτού που ήδη έχει προταθεί σαν μια πολλά υποσχόμενη καλλιέργεια για τους αγρότες της Αιτωλοακαρνανίας. 
Η ΣΤΕΒΙΑ ( Stevia rebaudiana bertoni) είναι σήμερα, το πιο πολυσυζητημένο φυτό σε παγκόσμια κλίμακα, που απασχολεί τον διεθνή έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο και το διαδίκτυο, που προκαλεί ραγδαίες ανακατατάξεις στην αγορά γλυκαντικών και ζάχαρης και δίκαια χαρακτηρίζεται σαν το «μαγικό φυτό της νέας χιλιετίας».
Οι λόγοι για τους οποίους γίνεται ευρεία συζήτηση και απασχολεί τους διεθνείς Ιατρικούς, Εμπορικούς, Επιχειρηματικούς , αλλά και τους Γεωπονικούς κύκλους, είναι οι θαυμαστές φυσικές ιδιότητες της. 
Είναι ένα ισχυρό γλυκαντικό της φύσης,  300 φορές πιο γλυκό από τη ζάχαρη, αλλά χωρίς καθόλου θερμίδες και είναι ασφαλές για την ανθρώπινη υγεία, χωρίς ενδείξεις ανεπιθύμητης δράσης στον ανθρώπινο οργανισμό. Έχει  θαυμάσιες αντιδιαβητικές, αντιυπογλυκαιμικές, αντιυπερτασικές, αντισηπτικές, επουλωτικές αντιοξειδωτικέςαντιβακτηριδιακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Ενισχύει την άμυνα του οργανισμού και προστατεύει από τους ιούς και από ιογενείς καρκίνους, αλλά  και από βλάβες του DNA. Επίσης έχει αντιγηραντική δράση στο δέρμα, ωφελεί στην υγιεινή του στόματος, προστατεύει από την Candida (άφθα), την ουλίτιδα και έχει προληπτική δράση κατά της πλάκας και της τερηδόνας των δοντιών.                              
Γενικά συμβάλλει στην υγιεινή διατροφή και  στην αντιμετώπιση διαφόρων  διατροφικών προβλημάτων, όπως η παχυσαρκία,  ο σακχαροδιαβήτης και η υπογλυκαιμία, αλλά και προληπτικά για την πρόληψη των ανεπιθύμητων παρενεργειών της υπερκατανάλωσης της ζάχαρης.
Για όλους αυτούς τους λόγους  η Στέβια προβάλλει σήμερα σαν ισχυρός ανταγωνιστής των άλλων φυσικών και τεχνητών γλυκαντικών ουσιών( όπως της Ασπαρτάμης), τις οποίες αναμένεται βάσιμα ότι θα τις εκτοπίσει, αλλά προβάλλει ακόμη και σαν ανταγωνιστής της ίδιας της Ζάχαρης, από  την οποία αναμένεται ότι θα αποσπάσει ένα μεγάλο μερίδιο αγοράς, σαν φυσικό γλυκαντικό χωρίς θερμίδες.   
Συνακόλουθα για τους ίδιους λόγους η Στέβια απασχολεί όλο τον Αγροτικό κόσμο και τους επιστημονικούς  Γεωπονικούς κύκλους και αναδεικνύεται σε μια νέα δυναμική και προσοδοφόρα καλλιέργεια, που ευδοκιμεί στην Ελλάδα και προβάλλει  σαν μια  εναλλακτική καλλιέργεια κυρίως του Καπνού, των Ζαχαρότευτλων, του Βαμβακιού και άλλων καλλιεργειών με μεγάλες διεθνείς προοπτικές ζήτησης και κατανάλωσης.
 Πολλές χώρες, όπως και η Ελλάδα, προετοιμάζονται πυρετωδώς, αφενός για την επέκταση της καλλιέργειας της Στέβιας και αφετέρου για τη δημιουργία εμπορικής και βιομηχανικής υποδομής για τη μεταποίηση της Στέβιας, για να καλύψουν την αναπόφευκτα αναμενόμενη αλματώδη αύξηση της διεθνούς ζήτησης των προϊόντων της Στέβιας.
Η Στέβια με όλο το κύκλωμα παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας της, αναμένεται να δώσει μια νέα ευκαιρία για  αγροτική και βιομηχανική ανάπτυξη, για δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης και νέων επιχειρηματικών ευκαιριών και εισοδημάτων.
Το βιβλίο αυτό είναι το πρώτο, που εκδίδεται στην Ελλάδα για τη επιχειρηματική καλλιέργεια της Στέβιας και έρχεται να καλύψει το κενό της ελληνικής βιβλιογραφίας και το έντονο ενδιαφέρον του Γεωπονικού, του Αγροτικού και του Καταναλωτικού αναγνωστικού Κοινού για τη Στέβια.
Στο παρόν πρώτο βιβλίο για την “ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ  της ΣΤΕΒΙΑΣ” δίνονται  έγκυρες πληροφορίες:
1.     Για τα βοτανικά χαρακτηριστικά της Στέβιας,
2.     Για τις κλιματικές και εδαφικές απαιτήσεις του φυτού.
3.      Παρέχονται οδηγίες για την επιχειρηματική καλλιέργεια της είτε για την παραγωγή πολλαπλασιαστικού υλικού, είτε για την παραγωγή φύλλων.
4.      Αναλύονται  τα οικονομικά στοιχεία                                               
  • α) του κόστους καλλιέργειας,                                                                              
  • β) των στρεμματικών αποδόσεων,                                                                 
  • γ) του ακαθάριστου γεωργικού εισοδήματος και                                               
  • δ) του αναμενόμενου καθαρού κέρδους.
5.      Γίνεται σύγκριση του Γεωργικού Εισοδήματος της Στέβιας και άλλων  ανταγωνιστικών καλλιεργειών της Ελλάδας ( καπνά, τεύτλα, βαμβάκι και αραβόσιτο) με εμφανή την υπεροχή της.
6.     Εξετάζονται οι δυνατότητες ευδοκίμησης της Στέβιας και οι προοπτικές επέκτασης της καλλιέργειας της στην Ελλάδα.
7.      Δίνονται πληροφορίες για τη χημική σύσταση της και για τη βιομηχανική μεταποίηση της για την παραγωγή των Γλυκαντικών ουσιών της.
8.      Αναφέρονται οι διεθνείς συνθήκες αγοράς των γλυκαντικών ουσιών, κυρίως της Ζάχαρης, της Ασπαρτάμης και της Στέβιας και η δυναμική εμφάνιση της Στέβιας στο χώρο των γλυκαντικών ουσιών.
9.     Τονίζεται  η εμπορική σημασία της Στέβιας και η ευκαιρία, που προσφέρει για την ανάπτυξη της αγροτικής και της εθνικής οικονομίας.
Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στη διερεύνηση  των διεθνών προοπτικών επέκτασης της καλλιέργειας της Στέβιας, αλλά κυρίως των προοπτικών της καλλιέργειας της στην Ελλάδα.
Το βιβλίο είναι ένας χρήσιμο βοήθημα για κάθε Γεωπόνο και επαγγελματία Αγρότη, που θέλει να ασχοληθεί με την καλλιέργεια της Στέβιας.
Το βιβλίο περιέχει περισσότερες από 80 φωτογραφίες  και περισσότερους  από 20 πίνακες και γραφήματα.
Διαθέτει επιστημονική τεκμηρίωση και εκτενή βιβλιογραφία.
Στον Επίλογο του βιβλίου αναφέρονται προτάσεις οργάνωσης της πρωτογενούς παραγωγής και της βιομηχανικής μεταποίησης της Στέβιας για την επιτυχή αξιοποίηση της ευκαιρίας που προσφέρει σήμερα η Στέβια για την ταυτόχρονη ανάπτυξη της ελληνικής Γεωργίας και Βιομηχανίας.
Η Στέβια προσφέρει σήμερα  μια ευκαιρία αντίστοιχη με εκείνη, που πρόσφερε παλιότερα η τευτλοκαλλιέργεια και η βιομηχανική παραγωγή ζάχαρης, για την δημιουργία απασχόλησης και ανάπτυξης στην Ελλάδα.
Εκτενέστερη ενημέρωση σχετικά με τη Στέβια θα βρείτε στην ιστοσελίδα  http://stevia-gr.blogspot.com
Για πληροφορίες και παραγγελίες βιβλίων μπορείτε να απευθύνεστε στο συγγραφέα.                       ΠΗΓΗ:www.epoxi.gr

Το γλυκαντικό στέβια


Κείμενο: Νίκη Κυριακοπούλου
Φωτογραφία: Flickr 1, 2, 3, 4



Το φυτό στέβια χαρακτηρίζεται ‘’ το φυτό της νέας χιλιετίας’’. Οι ευεργετικές του ιδιότητες προκαλούν ραγδαίες ανακατατάξεις στην αγορά γλυκαντικών και ζάχαρης. Σε διεθνές επίπεδο τη στέβια την επικροτούν γεωπόνοι, ιατροί και την προωθούν έμποροι και επιχειρηματίες. Το 2008 εγκρίθηκε η στέβια από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO). Φέτος αναμένεται η έγκρισή της από την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ Από το 2007 οι εταιρίες Coca-Cola, Pepsi και Lipton Tea, έχουν ανακοινώσει την κυκλοφορία στην αγορά sugar free προϊόντων τους με γλυκαντικό τη στέβια. Σύμφωνα με την ανακοίνωση των εταιριών το ξεκίνημα θα γίνει από το 2009.




Τι είναι η στέβια; Είναι ένα από τα ισχυρά γλυκαντικά της φύσης, 300 φορές πιο γλυκό από τη ζάχαρη, αλλά χωρίς καθόλου θερμίδες και είναι ασφαλές χωρίς ενδείξεις ανεπιθύμητης δράσης στον ανθρώπινο οργανισμό. Διαθέτει σπουδαίες αντιοξειδωτικές, αντιυπερτασικές, αντιβακτηριδιακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Ενισχύει την άμυνα του οργανισμού και προστατεύει από τον καρκίνο. Επίσης έχει αντιγηραντική δράση για το δέρμα και ωφελεί στην υγιεινή του στόματος καθότι προλαμβάνει την τερηδόνα των δοντιών. Το φυτό συμβάλλει και στην αντιμετώπιση διατροφικών προβλημάτων όπως της παχυσαρκίας, του σακχαρώδους διαβήτη και της υπογλυκαιμίας.


Για όλους τους παραπάνω λόγους η στέβια προβάλλει ως ισχυρός ανταγωνιστής των άλλων γλυκαντικών ουσιών (φυικών και τεχνητών). Η στέβια για την Ελλάδα αναδύεται σε μία δυναμική καλλιέργεια, που ευδοκιμεί στο έδαφος της χώρας και είναι πιο προσεδοφόρα από την καλλιέργεια του καπνού, του βαμβακιού και του ζαχαρότευκλου